Het is 22 juni 2010 als John Isner en Nicolas Mahut het heilige gras van Wimbledon betreden om hun eerste ronde partij van het prestigieuze toernooi af te werken. Wat Amerikaan en de Fransman op dat moment niet weten, is dat hun duel voor altijd de boeken in gaat als een historische partij. Het duel komt namelijk pas twee dagen later – op 24 juni 2010 – ten einde in het voordeel van Isner. Het is vrijwel zeker dat die betreffende pot tussen Isner en Mahut op Wimbledon 2010 te allen tijde in de geschiedenisboeken blijft, doordat de regelgeving inmiddels is veranderd en het dus naar alle waarschijnlijkheid als de langste tenniswedstrijd ooit te boek blijft staan. Sjeng Sports neemt je mee in deze langste tenniswedstrijd ooit en zet een aantal bewonderenswaardige feiten voor je op een rij.
Isner en Mahut slaan allerlei records aan flarden
Het was namelijk niet enkel en alleen de langste tenniswedstrijd ooit, er werden nog veel meer records verbroken tijdens deze marathonpartij. Want hoe lang duurde de langste wedstrijd ooit eigenlijk precies? Hou je vast: Isner en Mahut stonden in totaal, exclusief pauzes, liefst elf uur en vijf minuten op de baan voordat de lange Amerikaan zich als winnaar kroonde. Dat is ook niet zo gek als je bedenkt dat de setstanden 6-4, 3-6, 6-7, 7-6 en 70-68 (!) waren. Hoewel de eerste vier sets bij elkaar opgeteld niet eens zo heel lang duurden, was het dus met name de laatste set die ervoor zorgde dat deze partij als de langste tenniswedstrijd ooit de boeken in gaat. Deze set, die meerdere keren om verschillende redenen werd onderbroken, duurde in totaal acht uur en elf minuten. Daarmee duurde alleen deze set al langer dan de langste ATP-wedstrijd die ooit gespeeld was.
Daar bleef het niet bij wat de records betreft. Ook als het gaat om het slaan van aces sloegen zowel Isner als Mahut het hoogste aantal dat voor deze wedstrijd werd behaald vakkundig aan diggelen. Het record stond met 78 aces in een wedstrijd op naam van Ivo Karlovic, maar zowel Mahut (103 aces) als Isner (113) deden hier in hun historische partij op Wimbledon nog een schepje bovenop. Dat het de langste tenniswedstrijd ooit was, was ook te zien aan het aantal gespeelde games in deze partij. Met een aantal van liefst 183 (!) gespeelde games, werd het oude record van ‘maar’ 112 games teniet gedaan. Ter verduidelijking: 183 games is zo ongeveer vergelijkbaar met liefst vijftien sets.
Defect scorebord en ondergaande zon spelen rol
De langste tenniswedstrijd ooit werd dus diverse malen stilgelegd. Nadat de eerste vier sets waren gespeeld, moest de wedstrijd voor het eerst worden onderbroken door toedoen van de invallende schemering in Londen. De historische wedstrijd ging de dag erna verder, maar kon ook op ‘dag twee’ niet worden afgemaakt. De reden? Bij een stand van 47-47 in de beslissende set deed het scorebord het niet meer. Het scorebord zou niet geprogrammeerd zijn om tot maximaal 47 te tellen en dus volgde er opnieuw een onderbreking. Nadat de wedstrijd weer was hervat, werd deze bij een stand van 59-59 voor de derde keer stilgelegd doordat het te donker werd op het heilige gras van Wimbledon. Op 24 juni 2010, op dag drie, kon de wedstrijd dan toch worden afgemaakt. Het lukte Isner om een break te plaatsen op de service van Mahut en na 183 games en 665 (!) speelminuten kwam er dan toch een einde aan de langste tenniswedstrijd ooit.
Verandering van de regels
Mede door toedoen van dit duel zijn de regels inmiddels veranderd, waardoor de pot tussen Isner en Mahut naar alle waarschijnlijkheid ook de langste tenniswedstrijd ooit blijft. Zo voerde Wimbledon in 2019 een tiebreak in bij de beslissende set, indien zich een stand van 12-12 voordeed. Inmiddels is het zo dat er bij een stand van 6-6 in de laatste en beslissende set een matchtiebreak wordt gespeeld. Dit is een tiebreak die wordt gespeeld tot er iemand als eerste tien punten heeft bereikt. Dit geldt overigens niet alleen voor Wimbledon, maar ook voor de US Open, Roland Garros en de Australian Open.